Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar! Bana gelin, ben size rahat veririm.
''Din'' ile ''Yaşayan bir ilişki'' arasındaki farkın ne olduğunu biliyor musun? Belki dinlerin ne kadar kurallara dayalı, katı ve boğucu olabileceğini görmüş veya deneyim etmiş olabilirsiniz. Bunun aksine Mesih İsa ile olan ilişkimiz bundan çok farklı olmalıdır: Kişisel, açık, samimi ve özgürleştirici.
Mesih İsa, nasıl küçük bir çocuk, sevgi dolu evebeyine doğru giderse aynı o şekilde bizim de, O'na gitmemizi istiyor. Eşim, Wendy, ve ben, altı çocuğumuzdan birisi kollarını açıp bize doğru koşarak sarılıp tam bir güvenle kendini üzerimize bıraktığında biz bundan çok mutlu oluyoruz.
Sizden sıradışı bir şey yapmanızı isteyebilir miyim? Yaşınız ne olursa olsun bir dakikalığına "küçük bir çocuk" olun. Sevgi dolu evebeyine doğru yaklaşan bir çocuk gibi Mesih İsa'ya yaklaşın. Hiçbir talep olmadan. Hiçbir beklenti olmadan. Dişinizi fırçalamanız veya saçınızı taramanız gerekmez. Olduğunuz gibi gelin ve O'nun huzurunda O'nun size olan sevgisini hissederek O'na yaklaşın. Neden bunu hemen şimdi yapmak için küçük bir ara vermiyorsunuz?
Tanrı'ya bir çocuk gibi yaklaşabilmeyi ömürboyu süren bir alışkanlık haline getirelim. Bu güven dolu noktadan sahip olduğunuz, yeni bir hayatın sizi değiştiren gücünü hissedeceksiniz. "Tanrı için bir şeyler yapma" çabası ile dolu meşguliyetler tuzağına düşmeyin. Bizim yardımımızdan çok, O bizim güvenle O'nun huzurunda dinlenmemizi ister. Bu, O'nun bizim içimizde çalışmasını sağlar. O'nun hayatlarımızdaki çalışması içimizden dışarıya doğrudur, dışarıdan içeriye değil.
Bir dine inanmak ile Tanrıyla yaşayan bir ilişkiye sahip olmak arasındaki farklılığın ne olduğunu düşünüyorsunuz? Bu farkı anlamak için yardıma ihtiyacınız var mı?